«خداوند متعال مقدر فرمود تا وجود هُمام این امام (امام جواد علیهالسلام) در طول زندگی اهل بیت علیهمالسلام دلیل و برهانی باشد بر درستی عقیدهای که ما درباره اهل بیت علیهمالسلام به آن ایمان داریم. پدیدهای که با این امام پدیدار شد، آن بود که ایشان به امامت رسید حال آن که هنوز در سن کودکی بود؛ بر این اساس که تاریخ، اتفاق و اجماع دارد که وقتی پدر ارجمند امام جواد علیهالسلام درگذشت، ایشان بیش از هفت سال سن نداشت.
این بِدان معناست که ایشان پیشوایی طایفه شیعه را از نظر روحی و دینی و علمی و فکری به عهده گرفت حال آن که بیش از هفت سال نداشت. اگر این پدیده را که برای نخستین بار در زندگی امامان علیهمالسلام در امام جواد علیهالسلام نمود یافته، بر اساس حساب احتمالات بررسی کنیم، درخواهیم یافت که این پدیده به تنهایی کافی است تا حقانیت خطی را که امام جواد علیهالسلام نمایندگی میکرد، بپذیریم؛ زیرا چگونه ممکن است پیش فرضی جز پیش فرض امامت واقعی را درباره کسی بپذیریم که بیش از هفت سال سن ندارد و در عین حال، پیشواییِ این طایفه را در همه زمینههای روحی و فکری و فقهی و دینی به عهده گرفته است؟! …».