اسلام برای همه بشریت مسئله مرگ و زندگی است. بشریت بیشک دیر یا زود، به اسلام خواهد رسید؛ زمانی که به شکست تجربههایی ایمان بیاورد که در دوران بسیار درازمدت خود انجام داده؛ دورانی که در پی یافتن آیین زندگی پشتسر گذاشت و همچنان این دوران را ادامه میدهد تا اینکه در نهایت در ساحل اسلام، دین طبیعت و حیات، لنگر اندازد.
پس شما ای مسلمانان، اولین کسانی باشید که در این ساحل لنگر میاندازید و جامعه اسلامی را برپا میکنید؛ جامعهای که پرتوهای عدالت و حق را بر همۀ جهان میتاباند و معجزهای را که بشریت از تحقق آن ناتوان بود محقق میسازد و کرامت فرد و حقوق جامعه را تأمین میکند و در این راه نه آزادی و طبیعت فرد را و نه حیات و سعادت جامعه را فدا میکند؛ چه اینکه هر نظامی که بر پایۀ توحید محض و شاخههای این توحید بنا نشود که همۀ جوانب زندگی را دربر میگیرد، نمیتواند این آرمان را برآورده سازد.
📚 بارقهها، ص٣١۴-٣١۵
احکام شریعت مقدس احکامی ثابت هستند…. ازآنجاکه این احکام دارای قالبی مشخصاند و شامل همۀ شرایط و حالات میشوند، هیچ گونه تغییر یا تبدیل آنها جایز نیست و باید بدون هیچ تصرفی بهاجرا درآیند.
برای نمونه الزام امت اسلامی به آمادگی کامل نظامی و قدرتافزایی تا حد ممکن برای رودررویی با دشمنان یکی از این احکام است. این حکم حکمی شرعی است که شریعت با برخی از نصوص خود مانند «وَ أَعِدّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوّةٍ» (هر نيرويى در توان داريد، براى مقابله با آنها [دشمنان]، آماده سازيد) به آن تصریح کرده است؛ ازاینرو این حکم ثابت است و همۀ شرایط و حالات را دربرمیگیرد.
📚 بارقهها، ص٢٧٨-٢٧٩.