اقتصاد اسلامی، همچنین به عواطف و احساساتی که اسلام مبتنی بر مفاهیم خاص خود در محیط اسلامی می‌پراکند، مرتبط است؛ عواطفی چون احساس برادری عمومی که در قلب هر مسلمان چشمه‌ای از محبت به دیگران و مشارکت در شادی‌ها و غم‌های آنان، می‌شکافد. این چشمه بسته به میزان احساس برادری و آمیختن وجود معنوی انسان با عواطف اسلامی و نیز تربیت مورد انتظار در جامعه اسلامی، می‌جوشد و جاری می‌شود. این عواطف و احساسات نقش مهمی در شکل‌پذیری زندگی اقتصادی ایفا می‌کنند و مکتب را در تحقق ارزش‌ها و آرمان‌هایش در حوزه عدالت، یاری می‌رسانند.

بارقه‌ها، ص ١٨۶.

ای بانوان مسلمان! شما کسانی هستید که جهان به‌واسطه شما درک خواهد کرد که علم باید در کنار ایمان باشد، درک خواهد کرد که برهنگی در علم جایی ندارد، اختلاط و اباحی‌گری در فرهنگ هیچ جایی ندارد و زن می‌تواند در همه عرصه‌ها به بالاترین درجات کمال و وارستگی و رشد و ترقی برسد، بدون اینکه ذره‌ای از یکی از ارزش‌های اسلامی، از میراث اسلامی و از دین پروردگارش ، رسالت رب‌العالمین دست بردارد. اروپایی‌ها تلاش کردند چیزی غیر از این را به شما بفهمانند و شما به همه جهان فهماندید که همه آنها در اشتباهند و شما بر حق هستید.

بارقه‌ها، ص ۵٩.

همان‌‌‌گونه که امامت تداوم نقش نبوت به‌شمار می‌رود، در عصر غیبت‌، مرجعیت نیز تداوم‌‌بخش نقش امامت است و مسئولیت این رسالت بزرگ را بر عهده دارد. در این راستا، مرجعیت در طول تاریخ در جهت برپایی حکومت صالح و یا تمهید مقدمات آن به اشکال مختلف اقدامات گوناگونی انجام داده است. علمای شیعه ـ به همراه تمامی صالحان و مستضعفان این امت شایسته ـ همواره در حال رد و انکار جلوه‌های مختلف باطل به سر بردند و در سراسر زندگی‌شان بر وابستگی به حکومت پیامبران و امامان علیهم‌السلام پافشاری نمودند؛ حکومت حق و عدلی که تمامی نیکان و صالحان بشری برای برپایی آن جهاد و مبارزه کردند.

اسلام راهبر زندگی، نگاهی فقهی و مقدماتی به پیش‌نویس قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، ص٢٧.

فریاد نصرت‌طلبی حسین علیه‌السلام در روز عاشورا پایان نیافت . . . کمک‌خواهی حسین علیه‌السلام از آن‌جا که کمک‌خواهی رسالت است و کمک‌خواهی شیخ یک عشیره یا قبیله نیست، پس تا زمانی که خطرها این رسالت را در میان گرفته‌اند، پایان نمی‌پذیرد . آن امام شهید راستگو فرموده است: هر کس نصرت‌طلبی ما را شنید و ما را یاری نکرد، خداوند در روز قیامت او را به رو، به دوزخ می‌افکند.
باید بدانیم که ما نیز امروز این فریاد را پیش رو داریم؛ هم‌چنان‌که عبیدالله بن حر جعفی پیش رو داشت. گرچه آن را از دهان مبارک حسین علیه‌السلام پیش رو نداریم، اما آن را از خون حسین علیه‌السلام و تاریخ حسین علیه‌السلام و قهرمانی حسین علیه‌السلام در روز عاشورا و همه موضع‌گیری‌هایش پیش رو داریم . ما این فریاد را از همه خطرهایی که رسالت و اسلام را و امت اسلامی را از هر سو در میان گرفته‌اند پیش رو داریم .
همه این تباهی‌ها در ارزش‌ها و اخلاق و اصول و الگوها، همه این بی‌هویت شدن‌ها، همه این‌ها فریاد کمک‌خواهی اسلام هستند .
ما این فریاد را در هر مکان و هر زمان و از هر سویی پیش رو داریم.

امامان اهل‌بیت علیهم‌السلام مرزبانان حریم اسلام، ص ۴۶۳.

… بنابراین، بزرگداشت امام حسین علیه‌السلام در روز ولادت یا شهادت یا در ایام حماسه بزرگ زندگی او ، برای ما تنها یادآوری یک گذشته باشکوه نیست ، بلکه این مناسبت‌ها بیانگر جزئی از بنیان اساسی وجود یک امت است؛ از این رو وقتی امت اسلام در مناسبت‌های مربوط به امام حسین و امام علی علیهماالسلام و دیگر مناسبت‌های اسلامی، به برپایی آیین‌های اسلامی می‌پردازد، در واقع وجود خودش را به عنوان یک امت تحکیم می‌کند و توجهش را به عناصر اساسی این وجود بیشتر می‌نماید.

بارقه‌ها، ص٢١٨.

این دلیل در صدها روایت رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله و امامان اهل بیت علیهم‌السلام نمود می‌یابد که وجود مهدی را تعیین می‌کنند و نشان می‌دهند که او از اهل بیت و در شمار فرزندان فاطمه و از تبار حسین و نهمین فرزند نسل او است و اینکه جانشینان پیامبر دوازده تن هستند.
این روایات اندیشه عمومی مهدویت را در دوازدهمین امام از پیشوایان اهل بیت معین و مشخص می‌سازند. این احادیث به حدی انبوه از فراوانی و گسترش رسیده‌اند، به رغم آن که امامان علیهم‌السلام در طرح این موضوع در سطح عمومی احتیاط و خویشتن‌داری می‌ورزیدند تا آن بازمانده صالح را از خطر ترور یا نابودی سریع در امان دارند.
البته تنها دلیل پذیرش این سخن، وجود روایات فراوان نیست؛ بلکه ویژگی‌ها و قراینی نیز بر صحت این احادیث دلالت دارند. سخن مبارک پیامبر درباره امامان و جانشینان یا امیران پس از خود و شمردن ایشان به تعداد دوازده امام یا خلیفه و یا امیر ـ به فراخور اختلاف متن حدیث در طریق‌های گوناگونش ـ چندان پرشمار روایت شده که یکی از مؤلفان شمار آن‌ها را بیش از ۲۷۰ حدیث برشمرده که در نام‌آورترین کتب حدیث شیعه و سنی آمده‌اند، از جمله کتب صحیح بخاری، مسلم، ترمذی، ابوداود، مسند احمد و المستدرک علی الصحیحین نوشته حاکم [نیشابوری].
نکته درخور تأمل آن است که بخاری که این حدیث را نقل نموده، در عصر امامان جواد و هادی و عسکری می‌زیسته است. در این موضوع نکته‌ای عظیم نهفته؛ زیرا همین نشان می‌دهد که این حدیث از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله به ثبت و ضبط رسیده، پیش از آن که مضمونش تحقق یابد و اندیشه وجود امامان دوازده‌گانه به صورت بالفعل پدیدار گردد. این بدان معنا است که بدون هیچ تردید، نقل این حدیث از واقعیت موجود نزد امامیان دوازده امامی اثر نپذیرفته و بازتاب آن وضعیت به شمار نمی‌آید؛ زیرا احادیث دروغینی که به رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله نسبت یافته و بازتاب یا توجیه‌گر واقعیت‌های تحقق یافته در زمان‌های بعد بوده‌اند، پیش از رخ دادن واقعیت بازتاب یافته در آن روایات، در کتب حدیث چهره ننموده و ثبت نشده‌اند. اکنون که شاهد واقعی در اختیار داریم که این حدیث پیش از کامل شدن زنجیره دوازده امام صادر شده و قبل از تحقق واقعیت حضور امامان دوازده‌گانه در کتب حدیث به ثبت رسیده، می‌توانیم به تأکید دریابیم که این حدیث بازتاب وضعیت موجود نبوده، بلکه حقیقتی ربانی است که بر زبان کسی جاری شده که از روی هوا و هوس سخن نمی‌گفته است. همو فرموده است: «جانشینان پس از من دوازده تن خواهند بود.» و واقعیت خلافت امامان دوازده‌گانه از علی تا مهدی، یگانه تطبیق عملی معقول برای این حدیث گرامی پیامبر است.

ر.ک: بحث حول المهدی علیه‌السلام، ص ۴۸.