خداوندا! همواره به یاد ما بیاور که علیبنابیطالب علیهالصلاهوالسلام وقتی با عمروبنعبدود میجنگید، وقتی لحظهای برای خودش غضبناک شد، دست از کشتن عمروبنعبدود کشید تا غضبش برای خداوند متعال بازگردد و برای خدا رنج بکشد.
خداوندا! همواره آن لحظه را به یاد ما بیاور تا همواره رنج و دردمان برای خدا باشد، نه برای خودمان، برای اسلام باشد، نه منافعمان، برای کل این کیان باشد، نه فقط وجود خودمان.
بارقهها، ص۴۸۰.