به مناسبت درگذشت عالم گرانقدر حضرت آیتالله مصباح یزدی رحمهالله
مرحوم آیتالله مصباح یزدی از نخستین کسانی بود که کتاب «فلسفتنا» نوشتۀ شهید سید محمدباقر صدر را در حوزه تدریس کرد. وی در مؤسسه «در راه حق» نیز به تدریس «فلسفتنا» و «اقتصادنا»ی شهید صدر ادامه داد.
یکی از دلایل اهتمام مرحوم آیتالله مصباح یزدی به تدریس این کتاب، شیوۀ پرداخت نوِ شهید صدر به فلسفه بود. ایشان درباره این شیوه که آن را بیسابقه میداند، میگوید:
شهید صدر در ابتدای کتاب فلسفتنا مقدمهای بیان میکند که خود این مقدمه ممتاز و دارای فوایدی است. ایشان در این مقدمه رابطۀ بین مسائل فلسفی و مسائل اجتماعی را روشن کرده است. معمولاً مسائل فلسفی بهعنوان سلسلهمباحث ذهنی خشک تلقی میشود که ارتباطی با مسائل زندگی ندارد و از این لحاظ بهشدت به آن حمله میشود.
اما شهید صدر در این مقدمه این را روشن میکنند که اصلاً مهمترین مسئلۀ اجتماعی ما متوقف است به حل مسائل فلسفی و تا این مسائل فلسفی حل نشود، نمیتوانیم مسائل اجتماعیمان را حل کنیم؛ حل صحیح مسائل اجتماعی مبتنی است بر حل مسائل فلسفی. این خود مقدمۀ نویی است که ما در کتابهای فلسفی کمتر با آن مواجه هستیم. اغلب کتابهای فلسفی متعرض این مسئله نمیشوند و در جاهای دیگر نیز کسی از فلسفه دفاعی نمیکند؛ لذا باید این مقدمه را غنیمت شمرد. (صوت جلسه نخست از درس فلسفتنا، آرشیو پژوهشگاه)
شهید صدر نیز پیگیر فعالیتهای موسسۀ «در راه حق» بود و از وجود چنین موسسهای ابراز خرسندی میکرد؛ او در نامه به یکی از شاگردانش چنین میگوید:
از مطالبی هم که درباره مؤسسه «در راه حق» گفتی خیلی خوشحال شدم و برای این مؤسسه دعا کردم و از خداوند متعال عاجزانه خواستم که آن را یاری و با چشم همیشهبیدارش حفظ کند. درحقیقت ما به اینطور مراکز خیلی نیاز داریم. من از مدتها پیش به این فکر میکردم که خیلی مهم است گروهی مشخص را با تمرکز ویژه تربیت کنیم که برخی اساتید پژوهشگر برای داخل کشور و برخی دیگر مبلغانی در سطح دنیای معاصر باشند که به سراسر دنیا اعزام شوند. در هر حال لطفاً اهتمام و دعای من را به دستاندرکاران مؤسسه ابلاغ کنید. (شهید الامة و شاهدها، ج١، ص٣٢٠)
مرحوم آیتالله مصباح یزدی از اعضای هیئتمؤسس پژوهشگاه تخصصی شهید صدر بود.
درگذشت این عالم بزرگوار و متفکر ارزشمند ثلمهای بزرگ و جبران ناپذیر برای امت و انقلاب اسلامی بود. خداوند متعال رحمت واسعۀ خود را شامل این عالم و متفکر بزرگ گرداند و او را با انبیا و اولیا محشور کند.