صحیفۀ سجادیه نسخۀ درمان امت

صحیفۀ سجادیه، نسخۀ درمان امت

برای امام زین‌العابدین علیه‌السلام چنین مقدر شده بود که پس از شهادت پدر ارجمندش مسئولیت‌های رهبرانه و روحانی خود را به عهده گیرد‌. این مرحله از حساس‌ترین مراحل زندگی امت در آن برهه بود؛ زیرا این مرحله، موج اول فتوحات را در پی داشت.

[و این اتفاق مسلمانان را] در معرض دو خطر بزرگ بیرون از حوزۀ سیاسی و نظامی قرار داد: خطر نخست از آنجا ناشی شد که جهان مسلمانان به روی فرهنگ‌های گونه‌گون و عرف‌های قانون‌گذاری و وضعیت‌های اجتماعی مختلف گشوده شد.

اما خطر دیگر از موج رفاهی ناشی شد که به‌دنبال گسترش شگفت سرزمینی، جامعۀ اسلامی را درنوردید؛ زیرا موج‌های رفاه هر جامعه‌ای را در معرض خطر همراهی با خوشی‌های دنیا و زیاده‌روی در زینت‌های زندگیِ محدود قرار می‌دهد….

امام علی‌بن‌حسین علیه‌السلام این خطر را احساس و درمانش را آغاز کرد‌. ایشان از دعا بنیانی برای این درمان نهاد‌؛ «صحیفۀ سجادیه» برایند این درمان بود‌. در سیرۀ امام علیه‌السلام آمده است که ایشان در هر جمعه برای مردم خطبه می‌خواند و آنان را اندرز می‌داد و به زهد در دنیا فرامی‌خواند و به عمل برای آخرت برمی‌انگیخت و با آن قطعه‌های هنری از گونه‌گونۀ دعا و ثنا و ستایش گوش آنان را می‌نواخت.

📚 امامان اهل‌بیت، ص۵٧٢-۵٧۴ با تلخیص