«… حکومت اسلامی تنها یک ضرورت دینی نیست، بلکه علاوه بر آن، ضرورتی تمدنی است؛ زیرا حکومت اسلامی تنها راهی است که می‏تواند استعدادهای انسان را در جهان اسلام شکوفا کرده و آن را تا جایگاه طبیعی‌‏اش در عرصه تمدن انسانی بالا برد و از هرگونه تفرقه، وابستگی و سردرگمی که از آن رنج می‏‌برد، نجات دهد».

اسلام راهبر زندگی، ص١٩۵.

به همان میزان که چشم دوختن به زمین توانست انرژی‌هاى انسان اروپایى را در سازندگى آن سامان آزاد کند، همچنین موجب پیدایش انواع رقابت جدى در مورد زمین و برکات آن شد و به این وسیله شکل‏‌هاى مختلف بهره‏‌کشى انسان از انسان به‌وجود آمد؛ زیرا وابستگى این موجود به زمین و ثروت‏هاى آن موجب شد که برادر خود را قربانى کند و او را از یک شریک به یک ابزار، تبدیل کند.

اسلام، راهبر زندگى؛ مکتب اسلام؛ رسالت ما، ص۲۲۷.