[vc_row][vc_column][rt_blockquote_style blockquote_content=”اعتماد امت به امام زین العابدین علیه‌السلام ـ با وجود رویکردها و مذاهب گوناگون ـ تنها در سویه فقهی و روحی خلاصه نمی‌شد، بلکه امت به ایشان در جایگاه مرجع و رهبر و پناهگاهی برای همه دشواری‌ها و قضایای زندگی، به عنوان امتداد پدران پاک ایشان ایمان داشتند.
ازاین‌رو می‌بینیم وقتی عبدالملک با تهدید پادشاه روم رویارو شد که می‌خواست از نیاز مسلمانان به دریافت نقدینگی از سرزمین روم سوءاستفاده کند و این‌گونه مسلمین را خوار کند و شرایطی بر ایشان بگذارد، عبدالملک سرگشته ماند و زمین برایش به تنگ آمد؛ هم‌چنان که در روایت آمده است. او گفت: خود را نحس‌ترین زاده‌ای که در اسلام زاده شده، می‌بینم. سپس اهل اسلام را گرد آورد و از آنان مشورت خواست. اما نزد هیچ یک از آنان اندیشه‌ای نیافت تا به کار بندد. آن قوم به او گفتند: تو خود رأی و راه نجات از این ماجرا را خوب می‌شناسی. گفت: وای بر شما، آن کس کیست؟! گفتند: باقیمانده اهل‌بیت پیامبر. گفت: راست می‌گویید.
این شد که به امام زین العابدین علیه‌السلام پناه آورد. ایشان آموزه‌های ویژه خود را به فرزند خود حضرت محمد بن علی، امام باقر علیه‌السلام، داد و ایشان را ره‌سپار کرد. این‌گونه ایشان برای نقدینگی اسلامی برنامه‌ای نو ریخت و آن وضعیت را چاره کرد.
امامان اهل بیت علیهم‌السلام مرزبانان حریم اسلام، ص ۵۷۰.”][/vc_column][/vc_row]
