قرآن مجید همانگونه که باور انسان را از بتپرستی و خرد او را از خرافهگرایی، رهانید، ارادهاش را نیز از سیطره شهوت نجات داد و در نتیجه، انسان مسلمان بر اثر این تربیت قرآنی، توان مقاومت در برابر شهوتها را پیدا کرد و به قدرت مهار نفس و پایداری در برابر فریبها و هواهای گوناگون نفسانی، دست یافت. آیه زیر یکی از نمونههای تقویت و تحکیم این پایداری مسلمانان، توسط قرآن کریم است:
«زُیِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَاتِ مِنَ النِّسَاء وَالْبَنِینَ وَالْقَنَاطِیرِ الْمُقَنطَرَهِ مِنَ الذَّهَبِ وَالْفِضَّهِ وَالْخَیْلِ الْمُسَوَّمَهِ وَالأَنْعَامِ وَالْحَرْثِ ذَلِکَ مَتَاعُ الْحَیَاهِ الدُّنْیَا وَاللّهُ عِندَهُ حُسْنُ الْمَآبِ. قُلْ أَؤُنَبِّئُکُم بِخَیْرٍ مِّن ذَلِکُمْ لِلَّذِینَ اتَّقَوْا عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَأَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَهٌ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللّهِ وَاللّهُ بَصِیرٌ بِالْعِبَادِ؛ محبّتِ خواستنیها، از قبیل زنان و فرزندان و اموال هنگفت از طلا و نقره و اسبهاى ممتاز و چهارپایان و زراعت، در نظر مردم جلوه داده شده است؛ (ولى) اینها (فقط) کالای زندگى پست (مادى) هستند؛ و سرانجام نیک، نزد خداست. بگو: «آیا شما را از چیزى که از این (سرمایههاى مادى) بهتر است، آگاه کنم؟ (اینکه) براى کسانى که پرهیزکارى پیشه کردهاند، در نزد پروردگارشان (در جهان دیگر) باغهایى است که نهرها از پاىِ درختانش میگذرد و همیشه در آن خواهند بود و (نیز) همسرانى پاکیزه و خشنودى خداوند (نصیب آنهاست). و خدا به (امور) بندگان، بیناست.» (آلعمران: ۱۴-۱۵)
اسلام و قرآن، با این آیه و نمونههایی دیگر از تربیت و تمرین اخلاقی، توانستند انسان را از بندگی شهوتهای درونی که در نفس آدمی ریشه دارند، رها سازند تا شهوت فقط به وسیلهای برای آگاهسازی او از خواستههایش تبدیل شود، نه نیرویی انگیزاننده برای تسخیر اراده انسان که او در برابر آن هیچ توانی نداشته باشد. پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلم این فرآیند آزادسازی انسان از اسارت خواهشهای نفسانی را «جهاد اکبر» نامید.
پژوهشهای قرآنی، ص ۲۵۱.