مبارزه پیامبران با ستم و بهرهکشى برخلاف بسیارى از انقلابهاى اجتماعى، رنگ طبقاتى به خود نگرفت؛ زیرا مبارزه پیامبران یک انقلاب انسانى و پیش از هر چیز دیگرى برای آزادسازى انسان از درون بود. بُعد انقلابی اجتماعی این مبارزه صرفاً روبنای آن انقلاب درونى بود. تا جایى که پیامبر اعظم (صلىاللهعلیهوآله) انقلاب براى آزادسازى انسان از درون را «جهاد اکبر» و انقلاب براى آزادسازى جهان از برون را «جهاد اصغر» نامید.
اسلام، راهبر زندگى، ص ۴۸.