امید

«… این ایمان (به مهدی) فقط سرچشمه دلداری و تسلای خاطر نیست، بلکه منبع دِهش و نیرو نیز هست. منبع عطا و دِهش است؛ زیرا ایمان به مهدی، یعنی باور به انکار و رد ظلم و ستم حتی در حالی که بر همه دنیا حکم‌فرما باشد. و منبع انگیزه و نیرویی جاودان است؛‌ زیرا بارقه‌ای است که در وجود انسان با ناامیدی مبارزه می‌کند و هرچقدر هم مشکلات انبوه و ستم‌ فراگیرشود، امید شعله‌ور در سینه او را زنده نگاه می‌دارد».

پژوهشی درباره امام مهدی علیه‌السلام، ص٢۵.