در قرآن کریم و سنت صحیح تشویق بسیار برای فراگیری قرآن، تدبر در معانی آن و نیز اندیشه در اهداف و مقاصد آن آمده است. خداوند متعال میفرماید: «آیا آنها در قرآن تدبّر نمیکنند، یا بر دلهایشان قفل نهاده شده است؟!» `{`محمد: ۲۴`}`.
در این آیه شریفه ادا نکردن حق قرآن از طریق بیتوجهی و کوتاهی در تدبر در آن به شدت توبیخ شده است.
ابو عبدالرحمن سلمی میگوید: یکی از اصحاب که به ما قرائت قرآن میآموخت گفت که آنان ده آیه از پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلم میگرفتند و تا مفاهیم علمی و عملی آن را نمیآموختند، ده آیه دیگر را از آن حضرت دریافت نمیداشتند.
... این موضع اسلام، امری طبیعی است. اسلام با همه ابزارهای انگیزشیاش مسمانان را تشویق میکند تا در فراگیری قرآن و تدبر در آن بکوشند؛ زیرا قرآن دلیل جاویدان بر نبوت، قانون ثابت و آسمانی برای امت اسلامی در تمام عرصههای زندگی و کتابی هدایتگر برای بشریت است که جهان را از تاریکیها به سوی نور راهنمایی میکند. این کتاب امتی را ساخت، به آن باورهای دینی آموخت، نیرو و توانش بخشید، با مکارم اخلاقی رشدش داد و بزرگترین تمدنی را که بشریت تا به امروز شناخته است برایش بنا نهاد.
پژوهشهای قرآنی، ص ۲۱۹.
تشویق به فراگیری قرآن و تدبر در آن
