[vc_row][vc_column][rt_blockquote_style blockquote_content=”اسلام به خاطر اینکه وابستگى شدید به دنیا و دل‏‌مشغولى‏‌هاى آن‌را از فرد مسلمان بگیرد، به دنیا، همان ظرفیت طبیعى‏‌اش را داده است؛ زیرا وقتى دنیا به مثابه هدفى نگریسته شود که با آخرت- یعنى با فرآیند بزرگ سازندگى که آخرت، انسان را به آن فرامى‏‌خواند و به آن تشویق مى‏‌کند- تعارض دارد، چنین دنیایى از سراى تربیت انسانى به محلى براى خوش‏‌گذرانى و فساد تبدیل مى‏‌شود: «زندگى دنیا، در حقیقت، بازى و سرگرمى و آرایش و فخرفروشى شما به یکدیگر و فزون‏‌جویى در اموال و فرزندان است»`{`حدید: ۲۰`}`.” blockquote_author=”اسلام راهبر زندگى؛ مکتب اسلام؛ رسالت ما، ص ۲۰۲”][/vc_column][/vc_row]