گزیده‌ها
تشویق به فراگیری قرآن و تدبر در آن

[vc_row][vc_column][rt_blockquote_style blockquote_author=”پژوهش‌های قرآنی، ص ۲۱۹.” blockquote_content=”در قرآن کریم و سنت صحیح تشویق بسیار برای فراگیری قرآن، تدبر در معانی آن و نیز اندیشه در اهداف و مقاصد آن آمده است. خداوند متعال می‌فرماید: «آیا آن‌ها در قرآن تدبّر نمی‌کنند، یا بر دل‌هایشان قفل نهاده شده است؟!» `{`محمد: ۲۴`}`.
در این آیه شریفه ادا نکردن حق قرآن از طریق بی‌توجهی و کوتاهی در تدبر در آن به شدت توبیخ شده است.
ابو عبدالرحمن سلمی می‌گوید: یکی از اصحاب که به ما قرائت قرآن می‌آموخت گفت که آنان ده آیه از پیامبر اکرم ‌صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم‌ می‌گرفتند و تا مفاهیم علمی و عملی آن را نمی‌آموختند، ده آیه دیگر را از آن حضرت دریافت نمی‌داشتند.
… این موضع اسلام، امری طبیعی است. اسلام با همه ابزارهای انگیزشی‌اش مسمانان را تشویق می‌کند تا در فراگیری قرآن و تدبر در آن بکوشند؛ زیرا قرآن دلیل جاویدان بر نبوت، قانون ثابت و آسمانی برای امت اسلامی در تمام عرصه‌های زندگی و کتابی هدایت‌گر برای بشریت است که جهان را از تاریکی‌ها به سوی نور راهنمایی می‌کند. این کتاب امتی را ساخت، به آن‌ باورهای دینی آموخت، نیرو و توانش بخشید، با مکارم اخلاقی رشدش داد و بزرگترین تمدنی را که بشریت تا به امروز شناخته است برایش بنا نهاد.
“][/vc_column][/vc_row]

[vc_row][vc_column][rt_blockquote_style blockquote_author=”اسلام، راهبر زندگى؛ مکتب اسلام؛ رسالت ما، ص ۱۷۳” blockquote_content=”اما مستضعفان: در مفهوم قرآنى، مستضعفانى که با ستم، همراهى کرده، در جهت آن حرکت کنند و در مقابل استثمار فروتن باشند، به خود ستم کرده‌اند و در نتیجه خائنان به امانت الهى قلمداد مى‌شوند و ازاین‌رو شایسته خلافت نیستند. اما مستضعفانى که به خود ستم نمى‌کنند و تسلیم ستم نمى‌شوند، وارثان شرعى جماعت بشرى در خلافت بر روى زمین هستند. چنانکه خداوند متعال فرموده است: «و خواستیم بر کسانى که در آن سرزمین فرو دست شده بودند منّت نهیم و آنان را پیشوایان `{`مردم`}` گردانیم و ایشان را وارث `{`زمین`}` کنیم» `{`قصص: ۵`}`.”][/vc_column][/vc_row]

[vc_row][vc_column][rt_blockquote_style blockquote_author=”اسلام، راهبر زندگى؛ مکتب اسلام؛ رسالت ما، ص: ۲۲۸.” blockquote_content=”حکومت اسلامى نگرش عمیق به آسمان را از انسان نمى‏‌گیرد، بلکه نگاه صحیحى از آسمان به او ارائه مى‏‌دهد و به کار در پهنه زمین، به‌عنوان مظهرى از مظاهر خلافت الهى بر هستى، نشان شرعى بودن و واجب مى‏‌زند و به این وسیله نگرش یاد شده را نیرویى براى سازندگى مى‏‌کند و در همان وقت از آن به‌عنوان تضمینى براى اینکه نیروى سازندگى به نیروى بهره‏‌کشى انسان از انسان تبدیل نشود، بهره می‌برد.
بنابراین مسلمانان که به آباد کردن زمین- به‌عنوان بخشى از آسمان که چشم‏ بدان دوخته‏‌اند- دست می‌زنند و به اعتبار اینکه خلیفه خدا بر روزى زمین هستند، در رشد و توسعه ثروت کوشش مى‏‌کنند، از زهد منفى که انسان را از ایفاى نقشش در خلافت بر روى زمین بازمى‏‌دارد، بسیار دورند و به زهد مثبتى که آنان را سرور دنیا نه بنده آن قرار مى‏‌دهد و آنان را از تبدیل شدن به طاغوت‏‌هایى جهت بهره‏‌کشى از دیگران بازمى‏‌دارد، بسیار نزدیکند: «همان کسانى که چون در زمین به آنان توانایى دهیم، نماز برپا مى‏‌دارند و زکات مى‏‌دهند و به کارهاى پسندیده وامى‏‌دارند و از کارهاى زشت بازمى‏‌دارند و فرجام همه کارها از آنِ خداست»`{`حج: ۴۱`}`.”][/vc_column][/vc_row]

[vc_row][vc_column][rt_blockquote_style blockquote_author=”اسلام، راهبر زندگى؛ مکتب اسلام؛ رسالت ما، ص: ۲۲۷” blockquote_content=”به همان میزان که چشم دوختن به زمین توانست انرژی‌هاى انسان اروپایى را در سازندگى آن سامان آزاد کند، همچنین موجب پیدایش انواع رقابت جدى در مورد زمین و برکات آن شد و به این وسیله شکل‏‌هاى مختلف بهره‏‌کشى انسان از انسان به‌وجود آمد؛ زیرا وابستگى این موجود به زمین و ثروت‏هاى آن موجب شد که برادر خود را قربانى کند و او را از یک شریک به یک ابزار، تبدیل کند.
“][/vc_column][/vc_row]

[vc_row][vc_column][rt_blockquote_style blockquote_author=”نگاه کنید به: السیره والمسیره فی حقائق ووثائق، ج‏١، ص ٣۴٨، با اندکی تصرف.” blockquote_content=”شهید صدر پس از نگارش «فلسفتنا» این کتاب را به جماعه العلماء داد که آن را به اسم خودشان منتشر کنند که به دلایلی این اتفاق نیفتاد. لذا شهید صدر آن را به نام خود منتشر کرد. کتاب از موفقیت چشمگیری برخوردار و به سرعت و به صورت گسترده منتشر شد. روزی شهید صدر درباره این اتفاق به یکی از شاگردان خود گفت: «وقتی فلسفتنا چاپ شد، نمی‌دانستم چنین آوازه‌ای در جهان پیدا خواهد کرد و برای نویسنده‌اش چنین شهرتی را رقم خواهد زد. اکنون گاهی با خودم فکر می‌کنم اگر از این امر اطلاع داشتم و می‌دانستم که این کتاب چنین اعتباری برای مؤلفش می‌آفریند، آیا باز هم حاضر بودم آن را به اسم جماعه العلماء منتشر کنم؟ گاهی از ترس اینکه اگر این امر را می‌دانستم حاضر به انتشار آن با نامی غیر از نام خود نبودم، گریه‌ام می‌گیرد».”][/vc_column][/vc_row]

[vc_row][vc_column][rt_blockquote_style blockquote_content=”اسلام به خاطر اینکه وابستگى شدید به دنیا و دل‏‌مشغولى‏‌هاى آن‌را از فرد مسلمان بگیرد، به دنیا، همان ظرفیت طبیعى‏‌اش را داده است؛ زیرا وقتى دنیا به مثابه هدفى نگریسته شود که با آخرت- یعنى با فرآیند بزرگ سازندگى که آخرت، انسان را به آن فرامى‏‌خواند و به آن تشویق مى‏‌کند- تعارض دارد، چنین دنیایى از سراى تربیت انسانى به محلى براى خوش‏‌گذرانى و فساد تبدیل مى‏‌شود: «زندگى دنیا، در حقیقت، بازى و سرگرمى و آرایش و فخرفروشى شما به یکدیگر و فزون‏‌جویى در اموال و فرزندان است»`{`حدید: ۲۰`}`.” blockquote_author=”اسلام راهبر زندگى؛ مکتب اسلام؛ رسالت ما، ص ۲۰۲”][/vc_column][/vc_row]

[vc_row][vc_column][rt_blockquote_style blockquote_content=”کسى که به نگرش اسلامى به دنیا، ایمان دارد و این نگرش را در رفتارش عینیت مى‌بخشد، حق دارد به اندازه نیازش از دنیا برگیرد و از لذت‌هاى حلال بهره‌بردارى کند؛ زیرا اساساً نعمت‌هاى دنیوى براى رفع نیازمندى‌هاى انسان است نه براى افزودن و انباشتن آن. و تا وقتى این نعمت‌ها، هدف انسان نباشند، بلکه پیوسته توان او را بر ادامه سخت‌کوشى در راه خدا و محقق ساختن هدف او، بازسازى کنند، طبیعى است که انسان نیازمندى‌هاى خود را از آن بردارد و بقیه را براى آن هدف بزرگ به کار گیرد.” blockquote_icon_color=”#680000″ blockquote_author=”شهید سید محمد باقر صدر”][/vc_column][/vc_row]

اقتصاد اسلامی، همچنین به عواطف و احساساتی که اسلام مبتنی بر مفاهیم خاص خود در محیط اسلامی می‌پراکند، مرتبط است؛ عواطفی چون احساس برادری عمومی که در قلب هر مسلمان چشمه‌ای از محبت به دیگران و مشارکت در شادی‌ها و غم‌های آنان، می‌شکافد. این چشمه بسته به میزان احساس برادری و آمیختن وجود معنوی انسان با عواطف اسلامی و نیز تربیت مورد انتظار در جامعه اسلامی، می‌جوشد و جاری می‌شود. این عواطف و احساسات نقش مهمی در شکل‌پذیری زندگی اقتصادی ایفا می‌کنند و مکتب را در تحقق ارزش‌ها و آرمان‌هایش در حوزه عدالت، یاری می‌رسانند.

بارقه‌ها، ص ١٨۶.

ای بانوان مسلمان! شما کسانی هستید که جهان به‌واسطه شما درک خواهد کرد که علم باید در کنار ایمان باشد، درک خواهد کرد که برهنگی در علم جایی ندارد، اختلاط و اباحی‌گری در فرهنگ هیچ جایی ندارد و زن می‌تواند در همه عرصه‌ها به بالاترین درجات کمال و وارستگی و رشد و ترقی برسد، بدون اینکه ذره‌ای از یکی از ارزش‌های اسلامی، از میراث اسلامی و از دین پروردگارش ، رسالت رب‌العالمین دست بردارد. اروپایی‌ها تلاش کردند چیزی غیر از این را به شما بفهمانند و شما به همه جهان فهماندید که همه آنها در اشتباهند و شما بر حق هستید.

 

بارقه‌ها، ص ۵٩.

همان‌‌‌گونه که امامت تداوم نقش نبوت به‌شمار می‌رود، در عصر غیبت‌، مرجعیت نیز تداوم‌‌بخش نقش امامت است و مسئولیت این رسالت بزرگ را بر عهده دارد. در این راستا، مرجعیت در طول تاریخ در جهت برپایی حکومت صالح و یا تمهید مقدمات آن به اشکال مختلف اقدامات گوناگونی انجام داده است. علمای شیعه ـ به همراه تمامی صالحان و مستضعفان این امت شایسته ـ همواره در حال رد و انکار جلوه‌های مختلف باطل به سر بردند و در سراسر زندگی‌شان بر وابستگی به حکومت پیامبران و امامان علیهم‌السلام پافشاری نمودند؛ حکومت حق و عدلی که تمامی نیکان و صالحان بشری برای برپایی آن جهاد و مبارزه کردند.

اسلام راهبر زندگی، نگاهی فقهی و مقدماتی به پیش‌نویس قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، ص٢٧.